Vanaf Halifax plotten we de route naar Port Mouton, een stukje verderop. We verwachten dat we niet zo snel zullen zijn. Dit is een verkeerde verwachting want we zeilen heerlijk! Er zijn wel vervelende golven, maar de snelheid zit er goed in dus we zeilen door naar Shelburne. Hoepla, zo halen we weer wat tijd in; het is nog zeer goed mogelijk om 15 oktober in Rockport, Maine te zijn. Lees verder →

Canada is getooid in herfstkleuren. Zonnige, warme nazomerdagen wisselen af met regenachtige en koude dagen. Op de koude dagen beginnen we te denken aan de blauwe zee en de heerlijke warmte in de Carieb. Van Sint Maarten naar Canada zeilen is redelijk eenvoudig. Een week naar Bermuda, uitrusten, en dan een week naar Nova Scotia. Terug is dit geen handige route. Het orkaanseizoen in de Carieb loopt officieel tot 1 december. In oktober beginnen de herfststormen in Canada, dus tot december hier blijven is niet verstandig. In Nederland hebben we een visum bemachtigd om naar de Verenigde Staten te kunnen gaan. Zo kunnen we via de oostkust van de VS rustig afzakken naar het zuiden. Lees verder →

Iedereen staart naar ons. Vertwijfeld staan we in de tent. Is het wel de bedoeling dat we hier zijn? Als ik me niet op mijn gemak voel, helpt maar één ding. We bestellen een biertje bij een aardige barman die ons vriendelijk welkom heet in Grey River.  Lees verder →

Er was eens een land vol beren en elanden. Het was een groot land met voor de kust honderden eilandjes. In de zee zwommen sprookjesachtige dieren zoals walvissen en maanvissen. Het land heette Newfoundland. Lees verder →

“I see you are not red-carpet people. I like normal people. I will show you a good place where you can sit and relax and enjoy free wifi. Do you need anything from the store, like milk? I could bring that from Sherbrook tomorrow. If you want to go to Sherbrook yourself, you can take my car. I am here at ten. There’s a nice museum in Sherbrook.” Lees verder →

Zeilen langs de kust van Nova Scotia is een feestje. We verlaten Halifax en zeilen heel rustig van baaitje naar baaitje. Voor het eerst in mijn zeilcarrière gebruiken we de motor niet bij het ankerop gaan en het voor anker gaan. Het is rustig weer, er zijn nauwelijks golven, en andere boten zien we alleen heel ver aan de horizon – één per dag. Geen ankerstress of ik wel genoeg afstand houd tot andere zeiljachten of paniek om te veel of te weinig snelheid – gewoon, zeil laten zakken, dobberen, anker er in gooien en elkaar toelachen. Zo zou het altijd mogen zijn! Lees verder →

We hebben dringend warme kleren nodig. We hebben allebei één spijkerbroek mee en daar zitten al heel wat scheuren in en lapjes op. Op naar Halifax, de hoofdstad van Nova Scotia. Drie dagen trekken we voor deze stad uit; een dag voor de toeristische hoogtepunten, een dag winkelen en een dag boodschappen doen en klaarmaken voor vertrek naar Newfoundland. Lees verder →

Halverwege juni arriveren we in Lunenburg, Nova Scotia, Canada. We hebben het heel koud gehad onderweg, maar eigenlijk is het best lekker weer hier. We moeten gewoon nog even wennen dat het geen 40 graden meer in de boot is, maar 20 graden (overdag) of 12 graden (‘s nachts). Ik krijg van Jannie sloffen te leen omdat ik zulke koude voeten heb, en een lekker warm tapijtje voor in de kajuit. Heerlijk! Lees verder →